Eg likte begge artiklane vi skulle lese igjennom. Tykte det er rett at vi blir personlege utan å være private.
Ei venninne av meg fant ut at ho ikkje har noke å skjule. Legger ut bilete frå turar ho har vore med på, og fortel gjerne om ting ho vil delta på - ofte med invitasjon til at andre kan bli med, utan meir formell kontakt.
Det er jo noke besnærande ved å inkludere alle - då er det opp til dei som les, å ta neste steg. Og so langt har ho ikkje negative erfaringar. Sjølv er eg lite delaktig. Har ikkje profilbilete eingong!
Men tenkjer eg, ein må jo ta seg tid til alt dette her. Og har vi tid? Kva for anna jobb blir nedprioritert?
På Sogndal bibliotek har vi facebook- side. Og eg ser det er rimeleg lett å hugse på å legge inn eigne arrangement. Vi skal annonsere og då tek vi turen innom FB også. Men så kan det gå dagar utan at vi er innom - så gode rutinar på å sjekke kva andre vener lurer på er vi ikkje like flinke til å følgje opp.
Nå skal eg ikkje svare for alle mine kollegaer, men sjøl er eg lite flink i alle fall.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar